Geth - Piece, maszyny i urządzenia piekarnicze.

Jaką wiedzę o Polsce posiada przeciętny obywatel Wietnamu?

Wiele osób myśli nadal, że Polska to kraj komunistyczny, ewentualnie kraj, który rozpoczął drogę rozwoju gospodarczego (jak w latach 90ych). Dla wielu moich rodaków Polska znajduje się w Europie Wschodniej, a nie Środkowej.

Czy miałeś jakieś uprzedzenia przed przyjazdem do Polski i czy one się sprawdziły?

Zanim przyjechałem do Polski, byłem niepocieszony faktem, że jadę do kraju ludzi zamkniętych, raczej nieprzyjaznych, dodatkowo sądziłem, że Wy Polacy nie mówicie po angielsku. Na domiar tego podczas lotu z Monachium do Krakowa na pokładzie zauważyłem dominację ludzi między 50 a 60 rokiem życia, co nasunęło kolejne uprzedzenie, że miasto, do którego zmierzam, to miasto starszych ludzi. Jednakże 2 miesiące w Krakowie zmieniło całkowicie moje zdanie o Polsce i jej mieszkańcach. Przede wszystkim, ludzie są bardzo sympatyczni i bardzo otwarci, szczególnie, kiedy podejmuje się rozmowę. Przedstawiciele organizacji studenckiej, dzięki której jestem tutaj, zabrali mnie na wycieczkę po Krakowie w pierwszy dzień i przekazali niezbędne informacje dot. karty do telefonów, transportu miejskiego etc. Nawiązałem też szczególnie sympatyczny kontakt z recepcjonistką w akademiku, choć nie mówiła ona po angielsku. Ogólnie ujmując Polacy są bardziej otwartym narodem aniżeli my Wietnamczycy i to pod wieloma względami. Po drugie, wielu Polaków mówi w j. ang. i to płynnie. Wszyscy byli chętni do rozmów, nawet na tematy osobiste. Szybko też dostrzegłem, że Polacy to młody i energetyczny naród.

Co zaskoczyło Cię miło (lub niemiło), czego się w ogóle nie spodziewałeś?

Bardzo pozytywnie zaskoczył mnie nieduży ruch uliczny i atmosfera w Krakowie. Pochodzę z Hanoi, stolicy Wietnamu, 7 milionowego miasta. Codzienne życie w moim mieście jest trudne, jest tłoczno, ludzie spieszą się do pracy, potem do domów, przeludnienie powoduje atmosferę napięcia, nie znajdujemy czasu na odpoczynek. Ulice są przepełnione i podróżujący, szczególnie ci z Zachodu, którzy są po raz pierwszy przeżywają koszmar. W Krakowie czułem się bezpiecznie, byłem odprężony patrząc na ludzi spacerujących, w parku, czy centrum miasta. Ruch uliczny nie jest duży, w porównaniu z moim miastem. Można się czuć komfortowo. Jestem przyzwyczajony do długiego stania na przejściu dla pieszych, gdyż kierowcy u nas nigdy się nie zatrzymują. Inaczej Krakowianie - są uprzejmi, zatrzymują się od razu przepuszczając wszystkich na przejściu. To jest zdecydowanie coś, czego Wietnamczycy powinni nauczyć się od Polaków.

Jak oceniasz naszą mentalność (system wartości, emocjonalność) w konfrontacji z Twoimi Rodakami?

Wietnamczycy są ludźmi uprzejmymi i pomocnymi. Jesteśmy jednak postrzegani, podobnie jak inne azjatyckie narody, jako ludzie zamknięci, konserwatywni i surowi. Muszę się z tym zgodzić, z reguły potrzebujemy więcej czasu na poznanie, zrozumienie i dzielenie się sobą z innymi. Kolega ze Słowacji wskazał mi Skandynawów, jako grupę ludzi o podobnych cechach.Co do Polaków, wszyscy, których spotkałem na swojej drodze byli sympatyczni, otwarci i mieli wyjątkowe poczucie humoru (myślę, że dużo lepsze niż my). Podobieństwa: Odkryłem, że Polacy są tradycjonalistami i wysoko stawiają wartości rodzinne (podobnie jak my). Polacy są jednak bardziej religijni niż Wietnamczycy.

Jak podobały Ci się polskie krajobrazy?

Nasze kraje znacząco się różnią krajobrazowo ze względu na położenie geograficzne. Wietnam ma klimat tropikalny leży blisko równika, co sprawia, że jest gorąco i wilgotno. Średnia temperatura to 25-27 stopni. Lato znacząco różni się od zimy, kiedy temp. na północy kraju spada do ok. 10 st. Zmierzając na południe kraju klimat zmienia się w tropikalny, wyraźnie zaznaczają się pory: suszy i deszczu. Po drugie Wietnam posiada jedno z najpiękniejszych wybrzeży na świecie, linia brzegowa ma ponad 3 000 km. Posiadamy też największe góry na półwyspie Indochińskim, które zajmują aż 75 % powierzchni kraju. Ponadto Wietnam posiada liczne dziedzictwa kulturowe uznane przez UNESCO. Wrażenia estetyczne podróżujących urozmaicają: pogórze, wysokie góry, morze, występują też u nas pustynie.

Czy raport, nad którym pracowałeś dla firmy GETH pozwolił Ci zdobyć dodatkową wiedzę?

Nadspodziewanie, praca nad analizą rynkową dla GETH pozwoliła mi zrozumieć, że nie znałem tak dobrze swojego kraju, jak mi się wydawało. Umiejętność przeprowadzania badań rynkowych na moim kierunku (ekonomia) jest bardzo ważna. Lecz dopiero po zakończeniu pracy zrozumiałem, że wiedza akademicka nie jest w cale najważniejsza. Chodzi o własne zaangażowanie w kompleksowy temat, o zrozumienie różnic kulturowych, politycznych, religijnych, których nie nauczy mnie żadna szkoła. Miałem szansę poznania niesamowitych ludzi z całego świata, nauczyłem się od nich wiele, mam nadzieję, że to pomoże mi w przygotowywaniu kolejnych prac badawczych i w życiu zawodowym w ogóle.

Jak dużą role odgrywa praca/ życie zawodowe?

Życie zawodowe jest bardzo ważne z wielu względów:

• Ze względu na tło historyczne i społeczne jesteśmy zmuszeni to ciągłego podnoszenia kwalifikacji i samodoskonalenia się każdego dnia! Dla Wietnamczyków status społeczny jest b. ważny, presja wywierana przez rodziców na dzieci, jest tak silna, że młodzi ludzie nie podążają za marzeniami, a obierają kierunki, które gwarantują dobre pieniądze i wysoki status społeczny.
• Standard życia w Wietnamie podnosi się i tym samym koszty utrzymania, stąd dążność do zarabiania większych pieniędzy. Wietnamczycy są rozdarci pomiędzy tradycyjnymi wartościami (co jest typowe dla krajów azjatyckich), a forsowaniem wartości osobistych. Na ogół marzenia rozmijają się z wykonywanym zawodem.
• Wychowywanie dzieci Wietnamskich jest zdecydowanie bardziej surowe. Dlaczego? Dzieci wietnamskie wychowywane są surowo i autorytarnie, inaczej niż dzieci na Zachodzie. Dzieje się tak z 2 powodów: tło kulturowe oraz ubóstwo, którego doświadczają ludzie.

Tło kulturowe Wietnamu ma silny wpływ na to, jak rodziny ukierunkowują swoje dzieci. Mamy np. wiele reguł zachowania się, wysławiania etc. , które zupełnie nie istnieją w Europie. Obecni rodzice, to pokolenie urodzone w czasie wojny, w okresie ogromnej biedy. Oni są świadkami najtrudniejszych lat w Wietnamie. Wyrastali w klimacie żywych, smutnych wspomnień, które teraz bezpośrednio wpływają na wychowanie ich dzieci. W wychowaniu główny nacisk położony jest bezkompromisowe dążenie do uzyskania lepszego statusu społecznego i dóbr materialnych. Autorytet rodzica jest tak silny, że dzieci podążają za ich wolą. Wybierają zawody, które są sprzeczne z ich zainteresowaniami. U większości z nich pojawiają się wcześniej, czy później wyrzuty sumienia, ale presja społeczna jest tak silna, że mimo to forsują drogę życia dla swoich dzieci zgodnie z społecznymi tendencjami. Można to zrozumieć wyłącznie, jeśli zrozumie się naszą historię.

Jakie są Twoje plany na przyszłość?

Chciałbym zostać dyrektorem finansowym, opracowywać plany i strategie finansowe. Studia kończę w przyszłym roku i chcę rozpocząć życie zawodowe, początkowo 2 -3 lata, zanim podejmę kolejny etap nauki, np. studia MBA. Jak każdy młody człowiek chciałbym podróżować, dlatego jestem zainteresowany kilkuletnią pracą za zagranicą. I być może wrócę do Europy, do Polski, do Krakowa ;-)

Jakie symbole narodowe sprawiają, że gdy ich doznajesz za granicą jesteś dumny ze swojego kraju?

• Byłem dumny z mojego kraju, kiedy: podczas zwiedzania Warszawy wraz kolegami z wymiany studenckiej natknąłem się na przedstawienie trupy wietnamskiej, w ramach tego wydarzenia koledzy mogli spróbować tradycyjnego jedzenia z Wietnamu.
• Byłem dumny z mojego kraju, kiedy: w ostatnim dniu praktyki przygotowałem dla pracowników GETH prezentację mojej ojczyzny. Ten moment uczynił mnie nie tylko dumnym, ale i szczęśliwym. Większość ludzi z Zachodu wyobraża sobie Wietnam jako kraj zniszczony wojną, na słabym poziomie ekonomicznym, mi udało się przedstawić pozytywne zmiany, które dokonały się w ostatnich 40 latach.

Jakie wrażenie wywarła na Tobie nasza piekarnia?

Piekarnie w Polsce i Europie są bardziej rozwinięte, gdyż są bardziej dochodowe. Z względu na tło kulturowe, chleb w Europie jest bardziej popularny, stąd i technika pieczenia jest znacznie wyższa. Wiedziałem o roli chleba w Europie, zanim tu przyjechałem, ale ciągle jestem zdumiony tak dużym jego znaczeniem. Pod kątem technicznym urządzenia piekarnicze są bardziej nowoczesne z rozwiązaniami technologicznymi i tym samym łatwe w użytkowaniu. To podstawowa różnica między piekarnią /w Europie i w Wietnamie, gdzie ludzie wytwarzają pieczywo w zdecydowanej większości ręcznie, jedynie przy wsparciu maszyn.

Jak oceniasz polskie smaki, kuchnię?

Kuchnia wietnamska ma więcej zalet niż polska, choćby dlatego, że dzięki klimatowi rodzą się u nas produkty bardziej urozmaicone, często lepsze nawet od tych z innych krajów azjatyckich. Nasza kuchnia bazuje na zróżnicowanych smakach, a wygląd potrawy jest ważny. Z drugiej strony kuchnia polska skoncentrowana jest bardziej na wartościach odżywczych, jedzenie ma większą wartość kaloryczną ze względu na okresy zimowe.

Czego będzie Ci brakować najbardziej po powrocie do kraju?

Jest wiele rzeczy, których będzie mi brakować: kultury, symboli religijnych (choć jestem ateistą), pięknych budynków zakorzenionych w historii. Z każdej wycieczki przywiozłem ok. 300 zdjęć, które pozwolą mi zachować to wszystko w pamięci. Poza tym, najważniejsi dla mnie byli ludzie, których tu spotkałem: przyjaciele, koledzy i ich historie życia. Jestem wyjątkowo trudną osobą w kontaktach, szczególnie jeśli chodzi o dzielenie się wrażeniami i uzewnętrznianie uczuć. Jestem typem słuchacza o obserwatora, który lubi i chce poznawać historie innych.

Ludzie, których poznałem reprezentowali różną kulturę i religię (wyznawcy Islamu, katolicy, ortodoksi). Każda pojedyncza historia zasłyszana od nich ubogaciła mnie i dała mnóstwo energii. Do zobaczenia.

Quan Minh Do, 2016